Stanotti 'a luna, si fici 'n quattru ppi fari lustru 'o nostru amuri; e li stiddi 'n celu, comu lampadini 'ntà l'albiru 'i Natali, accurdavunu i battiti ddo' cori. Poi vinni 'u scuru, fittu comu 'u cravuni, e addumò i nostri disji e fu jocu i focu! Armando Carruba (4/9/2016)
Nessun commento:
Posta un commento