venerdì 27 novembre 2015

Perchè il mito d'ARETUSA - Armando Carruba -

Scrufuliannu ‘ntò mitu d’ARETUSA duci ninfa carusa
‘Ntà costa occidentali dill’isula d’Ortigia, ntà ‘na spaccazzedda ‘ntà janca roccia, spunta ‘na ittata d’acqua, ca lentamenti ssi nni va a mari. L’antichi hanu lassatu ppi dittu ca chidda è Aretusa , ‘a bedda carusa ninfa, tramutata in fonte dalla dia dda’ caccia Diana, ppi livaracilla ad Alfeo.
‘U mitu ha sempri u so’ fascinu, ppo’ ssò letu fini, ca ni pigghia e n’incanta, ma nun è sempri ‘a verità dde’ cosi. Taliannu d’acqua ca va versu ‘u mari, ni veni di coppu farini a dumanna ‘i unni veni st’acqua e comu è possibili c’arriva, duci e frisca, in Ortigia.
‘A virità nun è tanta magica quantu ‘u mitu. Si tratta di acqua piovana ca veni ddà i monti Iblei, e infilannusi dintra ‘u calcari (roccia janca dell’aria sud orientale dda’ Sicilia) curri sutta ‘u tirrinu, traversa ‘u funnu ddo’ mari e spunta ritta ritta in Ortigia.
Chista è semplicementi, ‘a spiegazioni geologica. L’antichi nun sapevanu nenti di nenti di geologia, e hanu lassatu ppi dittu ‘u mitu d’Aretusa duci ninfa carusa, che ancora nni pigghia ppi la so’ ducizza.

Nessun commento: